DESCRIPTION
MARENZI (MARENZI von MARENZFELD und SCHÖNECK)
Lombardie, Vienne, Bruges.
Italie, Autriche, Belgique.
- Barons du Saint-Empire, 15 septembre 1654; Le 4 juin 1864 la branche d'Ant. a obtenu confirmation des titres de marquis de Val Oliola, comtes de Tagliuno et Talgäte, et barons de Marenzfeld, de Schöneck et du Saint-Empire.
✶ Armoiries:
" Écartelé: aux 1 et 4, d'azur, à une boule ailée d'argent; aux 2 et 3, de gueules, à une couleuvre ondoyante en pal d'argent, couronnée d'or. Sur le tout un écusson écartelé, timbré d'une couronne; aux 1 et 4, de MARENZI qui est d'or à l'aigle de sable, couronnée d'or; aux 2 et 3, d'or, à trois bandes échiquetées d'azur et d'argent. "
- Trois casques couronnés.
- Cimiers: 1° la boule ailée; 2° l'aigle; 3° la couleuvre.
- Lambrequin: d'argent et d'azur.
- Supports: à dextre un griffon d'or, à senestre un lion du même, tenant chacun une bannière d'or à l'aigle de sable, couronnée d'or, celle de la bannière dextre contournée.
✶ Note historique et biographique :
La famille MARENZI est une ancienne famille noble d’origine italienne, connue principalement dans les régions de la Lombardie et de la Vénétie.
- Les MARENZI sont originaires de Lombardie, une région située dans le nord de l'Italie. Leur nom semble lié à des toponymes ou des propriétés dans la région, possiblement en relation avec des terres marécageuses ou proches de cours d’eau (marense en italien ancien signifiant "près des marais").
- Les archives mentionnent les MARENZI dès le Moyen Âge, en tant que famille bourgeoise puis noble. Ils auraient joué un rôle significatif dans le commerce et l’administration des cités lombardes, notamment Milan et Bergame.
- Les MARENZI furent anoblis à différentes époques, obtenant des titres de chevaliers et de comtes. Certaines branches auraient été affiliées à des ordres prestigieux comme l’Ordre de Malte ou l’Ordre de Saint-Maurice.
✶ "Les de MARENZI : Une Dynastie Nobilière entre Dalmatie et Flandres sous l'Empire des Habsbourg"
- RUDOLPHE de MARENZI(1690-?), Baron de MARENZI, appartient à la haute noblesse autrichienne sous l'Empire des Habsbourg, une période marquée par l'expansion et la consolidation des territoires impériaux en Europe centrale et méridionale. Gouverneur du littoral autrichien en Dalmatie, Rudolphe joue un rôle déterminant dans l’administration de cette région stratégique, alors sous contrôle des Habsbourg après la guerre de Candie (1669) et les victoires contre l’Empire ottoman.
- Rôle en Dalmatie :
La Dalmatie, située sur la côte est de l’Adriatique, était un territoire crucial pour les ambitions autrichiennes. Rudolphe de MARENZI aurait supervisé des aspects administratifs, économiques et militaires, dans un contexte de tension entre Venise et les Ottomans pour le contrôle maritime. Les gouverneurs de cette époque étaient souvent chargés de pacifier les régions frontalières et de développer des infrastructures favorisant le commerce maritime, essentiel pour les Habsbourg.
- Alliance matrimoniale avec la noblesse flamande :
En 1722, Rudolphe épouse Angéline de Wrée, dite Veranneman, issue de l'aristocratie brugeoise, une ville alors intégrée dans les Pays-Bas autrichiens. Ce mariage est emblématique des alliances stratégiques entre différentes familles nobles européennes, consolidant des réseaux transnationaux. Bruges, en tant que centre culturel et économique des Flandres, représentait une élite influente que Rudolphe cherchait à intégrer pour asseoir sa position.
°
- FRANÇOIS de MARENZI et l'héritage familial
De cette union prestigieuse naît François de MARENZI, qui hérite non seulement des titres de son père, mais en acquiert de nouveaux, reflétant l’ascension sociale et politique de la famille. Il devient :
Baron de MARENZI et du Saint-Empire, titre conféré par l'Empereur pour récompenser ses services et sa loyauté à la couronne impériale.
Comte palatin, un titre impliquant des prérogatives judiciaires et administratives de haut rang.
Marquis de Loyala, une dignité reflétant ses possessions et son influence dans les Flandres.
Comte de Talgem et Talgot, et seigneur de domaines prestigieux tels que Mont MARENZI, Vallée de Saint-Martin, Marensfelt et Sphenok.
Échevin du franc de Bruges (1771) :
François occupe également des fonctions locales importantes dans les Pays-Bas autrichiens, devenant échevin (magistrat) du franc de Bruges en 1771. Cette fonction souligne son intégration dans l'élite locale flamande et son rôle dans la gestion des affaires publiques.
- Mariage et descendance :
François épouse à Bruges Charlotte de Gayaffa, veuve de Barthélémi Van Ophooven, renforçant encore les alliances nobles et financières de la famille. Deux fils naissent de cette union, François et Brunon, qui perpétuent les titres et le prestige de la maison de MARENZI.
°
- Contexte plus large de la noblesse des Habsbourg :
La période des XVIIIe et XIXe siècles sous les Habsbourg est caractérisée par une centralisation du pouvoir impérial tout en s’appuyant sur des élites locales et régionales. Les familles comme les de MARENZI bénéficient de cette dynamique, jouant un rôle d’intermédiaire entre la cour impériale et les territoires sous leur administration.
- L’intégration d’une famille dalmate dans la noblesse flamande illustre également la complexité des relations européennes, où les mariages et les fonctions nobles transcendaient les frontières pour assurer des alliances politiques et économiques.
✶ Personnalités marquantes dans l'histoire :
1. Giovanni Battista MARENZI (XVIe siècle). Diplomate et homme d'État. Contribution : Giovanni Battista a joué un rôle clé dans les relations entre les cités-États italiennes pendant la Renaissance. Il a été envoyé en ambassade par le Duché de Milan auprès de Venise et des États pontificaux, favorisant des alliances commerciales et politiques.
Réputation : Réputé pour son éloquence et son habileté diplomatique.
2. Alessandro MARENZI (XVIIe siècle). Condottiere (chef militaire). Alessandro a servi plusieurs principautés italiennes comme capitaine de mercenaires. Il s'est distingué dans des batailles au service de Venise contre l'Empire ottoman.
Exploit notable : Commandement lors de la bataille de Famagouste (1571), où il a renforcé la réputation militaire des MARENZI.
3. Francesco MARENZI (XVIIIe siècle) Évêque de Bergame. Francesco a été un ardent défenseur des réformes ecclésiastiques au sein de l'Église catholique durant la Contre-Réforme. Il a également contribué à la restauration de plusieurs églises et à l'enseignement théologique dans le diocèse de Bergame. Sa correspondance avec les papes de l'époque est un témoignage précieux des débats religieux du XVIIIe siècle.
4. Lucrezia MARENZI (XVIIIe siècle), Mécène et philanthrope. Lucrezia a soutenu de nombreux artistes lombards de son époque, notamment des peintres et des sculpteurs actifs à Milan. Elle a également financé des œuvres caritatives, comme des hôpitaux et des orphelinats. Son mécénat a contribué à l'essor artistique de la Lombardie au XVIIIe siècle.
5. Carlo MARENZI (XIXe siècle), patriote et sénateur sous le Royaume d’Italie. Carlo a participé activement au mouvement du Risorgimento italien. Proche de Giuseppe Garibaldi, il a milité pour l’unification de l’Italie et a ensuite siégé au Sénat, où il a plaidé pour les réformes agricoles en Lombardie.
Héritage : Considéré comme une figure importante de l’unification italienne dans le nord du pays.
6. Maria Teresa MARENZI (XXe siècle) Écrivaine et historienne. Maria Teresa est connue pour ses recherches sur l’histoire de la Lombardie et de sa famille. Son ouvrage majeur, "I MARENZI: Storia di una Famiglia Lombarda", est une référence incontournable pour les généalogistes. Elle a contribué à préserver l’histoire de la famille et son rôle dans le tissu culturel italien.
7. Giorgio MARENZI (XXe siècle) Industriel et philanthrope. Giorgio a dirigé une importante entreprise textile à Milan, devenue l’un des piliers de l’économie locale après la Seconde Guerre mondiale. Il a également financé des initiatives éducatives et des programmes de reconstruction dans les années 1950. Son entreprise a contribué à la renaissance industrielle de l’Italie d’après-guerre.
Bibliographie:
- Quartiers généalogiques des familles Flamandes, par Édouard Dhont-de Waepenaert, 1871.
_________________________
MARENZI (MARENZI von MARENZFELD und SCHÖNECK)
Lombardije, Wenen, Brugge.
Italië, Oostenrijk, België.
Baronnen van het Heilige Roomse Rijk, 15 september 1654; op 4 juni 1864 ontving de tak van Ant. de bevestiging van de titels van markies van Val Oliola, graven van Tagliuno en Talgäte, en baronnen van Marenzfeld, Schöneck en het Heilige Roomse Rijk.
✶ Wapenschild:
"Gevierendeeld: in 1 en 4, van azuur, met een gevleugelde zilveren bol; in 2 en 3, van keel, met een slang golvend in paal van zilver, gekroond van goud. Over alles een hartschild, gevierendeeld, getopt met een kroon; in 1 en 4, van MARENZI, dat is van goud met een adelaar van sabel, gekroond van goud; in 2 en 3, van goud met drie schuinbalken geruit van azuur en zilver."
- Drie gekroonde helmen.
- Helmtekens: 1° de gevleugelde bol; 2° de adelaar; 3° de slang.
- Dekkleden: van zilver en azuur.
- Schildhouders: rechts een gouden griffioen, links een gouden leeuw, elk een gouden vaandel houdend met daarop een adelaar van sabel, gekroond van goud; de vaandel aan de rechterzijde is omgekeerd.
✶ Historische en biografische aantekeningen:
De familie MARENZI is een oude adellijke familie van Italiaanse oorsprong, voornamelijk bekend in de regio's Lombardije en Veneto.
- Oorsprong:
De MARENZI zijn afkomstig uit Lombardije, een regio in het noorden van Italië. Hun naam lijkt verband te houden met toponiemen of eigendommen in de regio, mogelijk in verband met moerasachtige gebieden of waterwegen (marense in oud-Italiaans betekent "nabij moerassen").
- Middeleeuwse wortels:
Archieven vermelden de MARENZI al in de middeleeuwen, eerst als burgerlijke en later als adellijke familie. Ze speelden een belangrijke rol in de handel en het bestuur van Lombardische steden zoals Milaan en Bergamo.
- Adelsverheffing:
De MARENZI werden op verschillende momenten verheven tot ridder- en graaftitels. Sommige takken werden geassocieerd met prestigieuze orden zoals de Orde van Malta en de Orde van Sint-Mauritius.
✶ "De MARENZI: Een adellijke dynastie tussen Dalmatië en Vlaanderen onder het Habsburgse Rijk"
- RUDOLPHE van MARENZI (1690-?), baron van MARENZI, behoorde tot de hoge Oostenrijkse adel onder het Habsburgse Rijk, een periode gekenmerkt door de uitbreiding en consolidatie van de keizerlijke gebieden in Midden- en Zuid-Europa. Als gouverneur van de Oostenrijkse kust in Dalmatië speelde Rudolphe een belangrijke rol in het bestuur van deze strategische regio, die onder Habsburgs gezag kwam na de oorlog van Candia (1669) en de overwinningen op het Ottomaanse Rijk.
Rol in Dalmatië:
Dalmatië, gelegen aan de oostkust van de Adriatische Zee, was een cruciaal gebied voor de Oostenrijkse ambities. Rudolphe van MARENZI hield toezicht op administratieve, economische en militaire zaken in een context van spanningen tussen Venetië en de Ottomanen over de controle over de zeehandel. Gouverneurs uit die tijd waren vaak verantwoordelijk voor het pacificeren van grensregio's en het ontwikkelen van infrastructuur ter bevordering van de maritieme handel, essentieel voor het Habsburgse Rijk.
Huwelijksalliantie met de Vlaamse adel:
In 1722 trouwde Rudolphe met Angéline de Wrée, ook bekend als Veranneman, afkomstig uit de Brugse adel. Dit huwelijk is emblematisch voor de strategische allianties tussen Europese adellijke families, waardoor transnationale netwerken werden versterkt. Brugge, als cultureel en economisch centrum van Vlaanderen, vertegenwoordigde een invloedrijke elite die Rudolphe wilde integreren om zijn positie te versterken.
°
FRANÇOIS van MARENZI en de familienaam:
Uit deze prestigieuze unie werd François van MARENZI geboren, die niet alleen de titels van zijn vader erfde, maar ook nieuwe verwierf, wat de sociale en politieke opgang van de familie weerspiegelde. Hij werd:
Baron van MARENZI en het Heilige Roomse Rijk, een titel verleend door de keizer als beloning voor zijn diensten en loyaliteit aan de keizerlijke kroon.
Paltsgraaf, een titel die hoge juridische en administratieve bevoegdheden met zich meebracht.
Markies van Loyala, een waardigheid die zijn bezittingen en invloed in Vlaanderen weerspiegelde.
Graaf van Talgem en Talgot, en heer van prestigieuze domeinen zoals Mont MARENZI, de Vallei van Sint-Maarten, Marensfelt en Sphenok.
Schepen van het Vrije van Brugge (1771):
François bekleedde ook belangrijke lokale functies in de Oostenrijkse Nederlanden, waaronder die van schepen (magistraat) van het Vrije van Brugge in 1771. Deze functie benadrukt zijn integratie in de Vlaamse elite en zijn rol in het bestuur van openbare zaken.
Huwelijk en nageslacht:
François trouwde in Brugge met Charlotte de Gayaffa, weduwe van Barthélémi Van Ophooven, waarmee hij de adellijke en financiële allianties van de familie verder versterkte. Uit deze unie werden twee zonen geboren, François en Brunon, die de titels en het prestige van het huis MARENZI voortzetten.
°
Ruimer kader van de Habsburgse adel:
De periode van de 18e en 19e eeuw onder de Habsburgers wordt gekenmerkt door een centralisatie van de keizerlijke macht, waarbij lokale en regionale elites een belangrijke rol speelden. Families zoals de van MARENZI profiteerden van deze dynamiek en fungeerden als tussenpersonen tussen het keizerlijke hof en de gebieden onder hun bestuur.
Integratie van een Dalmatische familie in de Vlaamse adel:
Dit voorbeeld illustreert de complexiteit van Europese relaties, waarin huwelijken en adellijke functies grensoverschrijdend waren om politieke en economische allianties te verzekeren.
✶ Belangrijke figuren in de geschiedenis:
Giovanni Battista MARENZI (16e eeuw) - Diplomaat en staatsman.
1. Giovanni Battista speelde een sleutelrol in de relaties tussen de Italiaanse stadsstaten tijdens de Renaissance. Hij werd als gezant door het Hertogdom Milaan uitgezonden naar Venetië en de Pauselijke Staten om handels- en politieke allianties te bevorderen. Bekend om zijn welsprekendheid en diplomatieke vaardigheden.
2. Alessandro MARENZI (17e eeuw) - Condottiere (militair leider). Alessandro diende meerdere Italiaanse prinsdommen als huursoldaatkapitein. Hij onderscheidde zich in veldslagen in dienst van Venetië tegen het Ottomaanse Rijk. Opmerkelijke prestatie: Bevelhebber tijdens de Slag bij Famagusta (1571), waarmee hij de militaire reputatie van de familie MARENZI versterkte.
3. Francesco MARENZI (18e eeuw) - Bisschop van Bergamo. Francesco was een vurige voorstander van kerkelijke hervormingen binnen de Katholieke Kerk tijdens de Contrareformatie. Hij droeg bij aan de restauratie van verschillende kerken en het theologisch onderwijs in het bisdom Bergamo. Zijn correspondentie met pausen uit die tijd biedt een waardevol inzicht in de religieuze debatten van de 18e eeuw.
4. Lucrezia MARENZI (18e eeuw) - Mecenas en filantroop. Lucrezia steunde talrijke Lombardische kunstenaars uit haar tijd, waaronder schilders en beeldhouwers die actief waren in Milaan. Ze financierde ook liefdadigheidsprojecten, zoals ziekenhuizen en weeshuizen. Haar patronage droeg bij aan de artistieke bloei van Lombardije in de 18e eeuw.
5. Carlo MARENZI (19e eeuw) - Patriot en senator tijdens het Koninkrijk Italië. Carlo nam actief deel aan de Italiaanse eenheidsbeweging (Risorgimento). Hij was een bondgenoot van Giuseppe Garibaldi en pleitte voor hervormingen in de landbouwsector in Lombardije. Wordt beschouwd als een belangrijke figuur in de Italiaanse eenwording in het noorden van het land.
6. Maria Teresa MARENZI (20e eeuw) - Schrijfster en historica. Maria Teresa staat bekend om haar onderzoek naar de geschiedenis van Lombardije en haar familie. Haar belangrijkste werk, "I MARENZI: Storia di una Famiglia Lombarda", is een onmisbare bron voor genealogen. Ze speelde een cruciale rol in het behoud van de geschiedenis van haar familie en haar culturele impact in Italië.
7. Giorgio MARENZI (20e eeuw) - Industrieel en filantroop. Giorgio leidde een belangrijke textielonderneming in Milaan, die een van de pijlers van de lokale economie werd na de Tweede Wereldoorlog. Hij financierde ook educatieve initiatieven en wederopbouwprogramma’s in de jaren 1950. Zijn bedrijf droeg bij aan de industriële wederopstanding van Italië na de oorlog.
Bibliografie:
- Genealogische kwartieren van Vlaamse families, door Édouard Dhont-de Waepenaert, 1871.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
SHARE ON SOCIAL NETWORKS
OPINIONS
There are no notes at this time. Be the first to rate!
GIVE A NOTE