DESCRIPTION
TYTGAT
West-Vlaanderen
Zeeland
België, Nederland.
Wapenschild:
"In zilver, een rode dwarsbalk beladen met twee zilveren ringen en vergezeld van twee waterleliebladeren van dezelfde kleur, één bovenaan en één onderaan, waarvan degene bovenaan omgekeerd is."
Heraldische bronnen :
- Generaal Wapenboek van Europa, door J.B. Rietstap, 1861.
- Generaal Wapenboek van Europa, door J.B. Rietstap (Gouda, 1884, Berlijn, 1934) (Gouda, 1887, Berlijn 1937).
- Generaal Wapenboek van Europa, J.B. Rietstap geïllustreerd door Victor en Henri Rolland (1903-1926). Ingekleurd door Lionel Sandoz (1993-2002).
Biografische aantekeningen
Tytgat, Lodewijk, bestuurder der Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten, Begijnhofplaats, 27, Gent, 1897.
Tytgat, Pierre-Joseph, notaris in Meulebeke, 1896. (Vade-Mecum Kabinet van Titels van West-Vlaanderen en aangrenzende regio's, door Arthur Merghelynck, 1896)"
Tygat, M., etymoloog. 'Bijdrage tot de studie van de persoonsnamen van Tongeren en omgeving (1385-1511), licentiaatsverhandeling, Leuven, 1954.'"
Tytgat, Edgard (1879—1957), Belgisch schilder en graficus.
Etymologie:
TYTGAT: een persoonsnaam van Germaanse oorsprong (Theodgaut: theod = volk + gaut = Gotisch)."
TYTGAT: Vlaamse achternaam die oorspronkelijk betekent: " De klokkenluider, degene die de klokken luidt, de waarschuwer ".
***
TYTGAT
Tytgat, Tijtgat, -gadt, Tytga(d)t, -gath, Tijdgat, Tydga(d)t, Tydtgat, Tidgat, Tyteca, Titeca(t), Thiteca, Titeka:
1. Patr. Germ. naam theudô - gauta ,,volk - Goot” : Teutgaud, Thietgaud, Theudigotho (Fm.1429), Teutgaudus (MORLET 1968, 69).
1398 Willem Titgaets = Willaume Titgats, Kuurne ;
1382 Jan Tijtgats ;
1398 Wouter Tijgods, Sint-Baafs-Vijve (DEBR. 1970, 440).
— 2. Volgens ROEL. 1951, 8 een BN met bet. ,,tijd Gods” = verkwist de tijd van God niet, blijkens 1154 Raduardus Titgots = Raduardus Tempus Dei, Antw. (OSM). De Lat. vertaling kan een reïnterpretatie zijn van een kopiist die de naam ook al niet meer begreep.
— 3. Vgl. toch:
1374 Jhan Tijtgast, Kortrijk (RAK, V f°26v°) ;
1383 in den hoest van der vlastienden ende tijtgharstienden, Hulst (RAK, OLV Rek. f°14v°).
(Verklarend woordenboek van de Familienamen in België, Debrabandere, 1993).
*******
TYTGAT
Flandre-Occidentale
Zélande
Belgique, Pays-Bas.
Armoiries :
" D'argent, à la fasce de gueules, chargée de deux annelets du champ et accompagnée de deux feuilles de nénuphar du second, 1 en chef et 1 en pointe, celui du chef renversé. "
Sources héraldiques :
- Armorial général d’Europe, par J.B. Rietstap (Gouda, 1861).
- Armorial d'Europe par J.B. Rietstap (Gouda, 1884, Berlin, 1934) (Gouda, 1887, Berlin 1937).
- Armorial général J.B. Rietstap, illustré par Victor et Henri Rolland (1903-1926). Colorisé par Lionel Sandoz (1993-2002).
Notes biographiques :
- Tytgat, Louis, directeur de l'Académie royale de dessin, de peinture et de sculpture, place du Béguinage, 27, à Gand, 1897.
- Tytgat, Pierre-Joseph, notaire à Meulebeke, 1896. (Vade-Mecum Cabinet des Titres de la West-Flandre et des régions limitrophes, par Arthur Merghelynck, 1896)
- Tygat, M., étymologiste. " Contribution à l'étude des noms de personnes de Tongres et de ses environs (1385-1511), thèse de licence, Louvain, 1954."
- Tytgat, Edgard (1879—1957), peintre et graphiste belge.
Étymologie :
TYTGAT : Nom de famille flamand qui signifie à l'origine : Le sonneur, celui qui sonne les cloches, le lanceur d’alerte.
TYTGAT : nom de personne d'origine germanique (Theodgaut : theod = peuple + gaut = goth).
****
TYTGAT
Tytgat, Tijtgat, -gadt, Tytga(d)t, -gath, Tijdgat, Tydga(d)t, Tydtgat, Tidgat, Tyteca, Titeca(t), Thiteca, Titeka :
1. Nom patronymique germanique theudô - gauta, "peuple - Goth" : Teutgaud, Thietgaud, Theudigotho (Fm.1429), Teutgaudus (MORLET 1968, 69).
1398 Willem Titgaets = Willaume Titgats, Kuurne ;
1382 Jan Tijtgats ;
1398 Wouter Tijgods, Sint-Baafs-Vijve (DEBR. 1970, 440).
— 2. Selon ROEL. 1951, 8, un nom de baptême avec le sens de "temps de Dieu" = ne pas gaspiller le temps de Dieu, comme en témoigne 1154 Raduardus Titgots = Raduardus Tempus Dei, Anvers (OSM). La traduction latine peut être une réinterprétation d'un copiste qui ne comprenait plus le nom.
— 3. Voir aussi :
1374 Jhan Tijtgast, Courtrai (RAK, V f°26v°) ;
1383 au moment de la collecte de la dîme du lin et du temps de la récolte, Hulst (RAK, OLV Rek. f°14v°).
(Dictionnaire étymologique des noms de famille en Belgique, Debrabandere, 1993)."
******
SHARE ON SOCIAL NETWORKS
OPINIONS
There are no notes at this time. Be the first to rate!
GIVE A NOTE